Κλεφτή ματιά

 

"Κλεφτή ματιά σε ζωγραφική που ξεκλέφτηκε. (Και μια αντανάκλαση που έκανε ροζ το χαρτί). Λίγο ακόμα και η ψυχή θα παραγκωνίζεται στριμωχτά ανάμεσα σε λεπτοδείκτες° λαχταρώντας τη ζωή, με λίγο Θεό ξεδίψασε."

Θα μπορούσε να είναι ένα μικροδιήγημα (από τα όντως μικροδιηγήματα που είναι γνωστά και ως "ιστορίες μπονζάι", συνοπτικές και περιεκτικές ιστορίες), αλλά θέλω έναν τίτλο και λίγο αναρωτιέμαι: να μπονζάι ή να μην μπονζάι;

Από πού ξεκλέβονται οι χρόνοι; Σε ποιο ψυχικό σταθμό κρατάμε καλάθια φυλαγμένα με στιγμές που θέλουμε να μας αφιερώσουμε για να φτιάξουμε αποθέματα αντιμετώπισης της πραγματικότητας;

Πόση ζωή δαπανήσαμε άραγε σε χρόνο που ξοδεύτηκε σε πέριττα, στο χθες και το αύριο, λησμονώντας το χειροπιαστό μας “τώρα”; Και σε ποια πραγματικότητα αφιερώθηκαμε εν τέλη, την υλική ή την πνευματική;

Και κάπως έτσι, τι τίτλο να βάλω σε ένα μικροδιήγημα που να εμπεριέχει όλα τα παραπάνω και να υπονοεί τις απαντήσεις; 

Να που η κόκκινη αντανάκλαση έχει περισσότερα να πει απ' όσα φαίνεται.

Τίτλος μπονζάι τελικά; 

"Προσμονή".

Ι.Σ.

(Φωτογραφία από προσωπικό αρχείο -ζωγραφικό μέρος μιας παιδικής εικόνας- που γέννησε το μικροδιήγημα.)